τσελεμπίδικος

και τσελεπίδικος, -η, -ο, Ν

αυτός που προσιδιάζει στον τσελεμπή, αρχοντικός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τσελεμπής / τσελεπής + κατάλ. -ίδικος (πρβλ. μπελαλ-ίδικος)].